پیش بینی رضایت مندی زناشویی براساس مؤلفه های هوش هیجانی و شیوه های حل تعارض

زمینه: رضایت مندی زناشویی مهم ترین بُعد ازدواج است و هوش هیجانی و شیوه­های حل تعارض به عنوان مؤلفه­های فردی با رضایت مندی زناشویی ارتباط دارند.   هدف: مطالعه به منظور پیش­بینی رضایت مندی زناشویی براساس مؤلفه­های هوش هیجانی و شیوه های حل تعارض انجام شد.   مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1389 در شهر ارومیه بر روی 120 زوج فرهنگی (شاغل در آموزش و پرورش) انجام شد که به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه رضایت زناشویی انریچ، آزمون هوش هیجانی برادبری، گریوز و شیوه­های حل تعارض رحیم استفاده شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.   یافته ها: بین رضایت زناشویی با هوش هیجانی و شیوه­های حل تعارض همراهانه و مصالحه­گرانه همبستگی مستقیم وجود داشت ( 0 01/0> p ) . همچنین بین رضایت زناشویی با شیوه حل تعارض اجتنابی همبستگی معکوس وجود داشت (01/0> p ) . رابطه آماری معنی­داری بین رضایت زناشویی با شیوه­های حل تعارض مهربانانه و سلطه گرانه مشاهده نشد.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته ها، هوش هیجانی و شیوه های حل تعارض در ترکیب با هم قادرند تغییرات رضایت زناشویی را به طور معنی­داری پیش­بینی کنند.